Zapalenie błony naczyniowej może być przyczyną znacznego pogorszenia widzenia, a nawet ślepoty, zarówno u osób dorosłych jak i u dzieci. Dzieci chorują rzadziej, często jednak choroba jest rozpoznawana u nich zbyt późno ze względu na bezobjawowy przebieg. U dzieci wcześniej dochodzi do rozwoju powikłań i są one trudniejsze do leczenia. Dziewczynki chorują częściej niż chłopcy. Szczyt zachorowań przypada między 6 a 10 rokiem życia. Proces zapalny może obejmować każdy odcinek błony naczyniowej i zazwyczaj ma charakter obuoczny.
Najczęstszym czynnikiem etiologicznym zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej u dzieci jest młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów. Zapalenie części pośredniej ma często charakter idiopatyczny, natomiast proces zapalny w tylnym odcinku zazwyczaj koreluje z toksoplazmozą. U dzieci znacznie częściej mamy do czynienia z podstępnym początkiem choroby, a zapalenie ma tendencję do przewlekania się w czasie. Pacjenci skarżą się na ból gałki ocznej, zaczerwienienie oka, światłowstręt oraz łzawienie. Czasami zgłaszają męty w polu widzenia, najczęściej w postaci czarnych plamek. Następstwem procesu zapalnego są: zrosty tylne, zmętnienia soczewki, rzadziej keratopatia taśmowata czy torbielowaty obrzęk plamki. Badania diagnostyczne zlecane w zapaleniu błony naczyniowej powinny być dopasowane do charakteru choroby.
W pracy omówiono epidemiologię, etiologię, objawy chorobowe, postępowanie diagnostyczne oraz sposoby leczenia zapalenia błony naczyniowej u dzieci.